The Work in Progress! project

Pleegzorg stopt in principe wanneer een jongere 18 jaar wordt. Bij jongeren die nog onvoldoende voorbereid zijn op volwassenheid bestaat de behoefte aan verlenging van de pleegzorgplaatsing nadat zij 18 zijn geworden. Daarom heeft Sinzer in opdracht van Gezinspiratieplein en Kinderpostzegels een maatschappelijke Business Case ontwikkeld gericht op de vraag: “Wat is de maatschappelijke meerwaarde van een verlengde pleegzorgplaatsing van jongeren van 18-23 jaar?” 

Het antwoord op die vraag is samen gevat in onderstaande video:

Transformatie van de Jeugd-GGZ in Zuid-Limburg

Gemeenten in de regio Zuid-Limburg willen het zorglandschap verder transformeren. Specifieke aandacht gaat daarbij uit naar het opbouwen van de ambulante zorg- en ondersteuningsstructuur voor jeugdigen met psychische en/of psychiatrische problemen. Deze is nu nog ontoereikend, waardoor intensieve zorg en ondersteuning in de thuissituatie niet altijd (tijdig) kan worden geboden. Onnodig lange residentiële zorg is hiervan soms het gevolg, terwijl dit niet altijd de meest passende oplossing is voor de jeugdige en de overige gezinsleden. Bovendien zijn de kosten van residentiële zorg (zo’n € 500 per dag) hoog.

Ruim 30.000 mensen maken gebruik van beschermd wonen. Gemeenten zijn aan de slag met de besluitvorming over de regio-indelingen beschermd wonen, hebben regionale beleidsplannen en voeren gesprekken met aanbieders om tot transformatie van het aanbod te komen. Daarbij wordt gedacht en gehandeld vanuit de leefwereld en inclusieve samenleving waarin gemeenten samenhangende ondersteuning leveren voor de mensen die dat nodig hebben.

De Glind, juni 2017 - Voor pleegjongeren die ook op 18-jarige leeftijd nog een hulpvraag hebben biedt de Jeugdwet de mogelijkheid voor verlengde pleegzorg. Voor het eerst zijn de maatschappelijke kosten en baten daarvan in kaart gebracht in de maatschappelijke Business Case ‘verlengde pleegzorg’. Hieruit blijkt dat pleegzorgverlenging niet alleen allerlei positieve effecten heeft op de jongeren, maar ook resulteert in maatschappelijke kostenbesparingen. Daarmee wordt de investering in de pleegzorgverlenging gemakkelijk ‘terugverdiend’.

In 2015 ontwikkelde Sinzer samen met Gezinspiratieplein de maatschappelijke Business Case ‘Gezinshuizen’, waaruit bleek dat investeren in langdurige opvang in gezinshuizen loont. Uit het onderzoek – dat was gebaseerd op een analyse van acht gezinshuizen – bleek dat iedere geïnvesteerde euro ongeveer €1,30 aan maatschappelijk rendement oplevert. Aan de hand van het ontwikkelde raamwerk is in 2016 de maatschappelijke impact van nog eens 28 gezinshuizen in kaart gebracht door Gezinspiratieplein. Het rapport, dat gisteren verscheen, bekrachtigt de resultaten uit 2015 en illustreert dat het investeren in gezinshuizen loont.

In opdracht van Gemeente Nijmegen ontwikkelt Sinzer diverse maatschappelijke Business Cases (mBC’s), waarin verschillende thema’s uit het ‘sociaal domein’ centraal staan. De Gemeente gebruikt deze mBC’s onder andere om beleidskeuzes te onderbouwen en/of tot inzichten voor nieuw beleid te komen. De centrale vraag daarbij is steeds hoe de beschikbare zorg en ondersteuning zo goed mogelijk kan aansluiten op de behoeften van mensen, terwijl het beschikbare budget zodanig wordt ingezet dat de beoogde kosteneffectieve en kostenefficiënte werkwijze kan worden gerealiseerd. 

Uit preventief oogpunt zet de gemeente Nijmegen in op vindplaatsgericht werken, met als doel problematiek op deze manier tijdig(er) te signaleren waarna eventuele benodigde interventies snel kunnen worden ingezet. ‘De School Als Vindplaats’ (DSAV) en ‘Passende Kinderopvang’ zijn twee lopende innovatietrajecten waarin het vindplaatsgericht werken en vroeginterventie op school en kinderopvang centraal staan.

Samen met diverse partijen uit zorg en onderwijs (inclusief kinderopvang) en de Gemeente Nijmegen heeft Sinzer een mBC ontwikkeld om inzicht te krijgen in de te verwachten brede maatschappelijke en financiële effecten als gevolg van het investeren in vroeginterventie en vindplaatsgericht werken. Bestaande casussen binnen DSAV en PKO zijn daarbij als uitgangspunt genomen. Aan de hand van een analyse van de bestaande casuïstiek is onder andere in kaart gebracht welke kostenbesparingen er naar verwachting kunnen worden gerealiseerd door vroeginterventie, bijvoorbeeld doordat het ‘reguliere’ (en vaak duurdere) zorgpad voor een deel van de casussen wordt voorkomen.

Naast inzicht in het te verwachten maatschappelijk rendement, heeft de mBC ook geleid tot meer zicht op de rolverdeling in het preventieve veld en zijn er enkele randvoorwaarden geformuleerd waaraan moet worden voldaan om het verwachte maatschappelijke rendement te kunnen realiseren. Onderwerpen zoals ‘regievoering’ en de samenwerking tussen ketenpartners kwamen daarbij uitvoerig aan de orde. Inmiddels is er een vervolgtraject gestart waarin onder andere wordt toegewerkt naar een praktische uitwerking van deze randvoorwaarden. Dit traject begeleidt Sinzer in samenwerking met het Nederlands Jeugdinstituut.

Benieuwd naar de uitkomsten van de maatschappelijke Business Case? Het volledige rapport, waarin ook een samenvatting van de belangrijkste uitkomsten is opgenomen, kunt u downloaden via onderstaande knop. Heeft u vragen over dit rapport of wilt u meer weten over maatschappelijke Business Cases in het algemeen? Neem dan contact op met Emma Verheijke (emma@sinzer.org / 06 – 54 39 73 63).

Regio Alkmaar, bestaande uit zeven gemeenten, is opgericht als strategische regionale samenwerking met een gedeelde ambitie op diverse beleidsterreinen. Door deze gemeenten is een kader stellende visie op de regio in 2025 geformuleerd, die is uitgewerkt in verschillende doelstellingen op het gebied van bijvoorbeeld wonen, werken en recreëren.