Het nieuwe validatiestelsel voor de goede doelensector in Nederland, dat uitgewerkt is door de branchevereniging Goede Doelen Nederland en toezichthouder CBF, is een positief pleidooi voor het meten van maatschappelijke impact. Het onderschrijft namelijk dat het interessanter is om te weten wat er bereikt is met het geld dat gedoneerd wordt, dan hoeveel procent van de giften er precies wordt besteed aan het doel. Immers, je kunt 100% van de verworven middelen aan het doel besteden en totaal geen impact hebben doordat de interventie niet heeft gewerkt. Zowel donateur als eindbeneficiant zullen daar niet blij mee zijn, als ook de goede doelenorganisatie niet.

Op dit moment richt het toezicht – een versnippering van verschillende keurmerken voor ANBI’s - zich vooral op de “input” en “activiteiten” van de organisatie, maar is er relatief weinig aandacht voor de donateur en de eindbeneficiant. Vanuit de goede doelen sector is echter steeds meer behoefte aan een bredere vorm van toezicht waarbij naast input en activiteiten ook naar doelmatigheid, rechtmatigheid en effectiviteit wordt gekeken. De wens is daarom ontstaan om bestaande keurmerken te vervangen door één erkenningsregeling die de kwaliteit en transparantie in de sector verbeteren, evenals het toezicht.

In dit nieuwe “validatiestelsel” worden verschillende normen gehanteerd: van kleinere organisaties kan en zal minder worden verwacht dan van grotere organisaties en groeiende organisaties zullen aan meer normen moeten voldoen naarmate zij complexer en (financieel) omvangrijker worden.

Voor dit validatiestelsel is een “nieuw” raamwerk ontwikkeld (zie afbeelding hieronder). In onderstaand figuur wordt het proces, wat binnen een goede doelenorganisatie wordt doorlopen, weergegeven: dit begint altijd vanuit een maatschappelijke missie. Voor het behalen van deze missie zullen donateurs geld geven. Om de missie te bereiken zijn middelen nodig, welke bestaan in de vorm van tijd, geld, expertise, netwerken, et cetera. Met deze middelen worden activiteiten verricht en ideeën geïmplementeerd om de missie te bereiken. Dit levert resultaten op. De vraag die voorheen niet, maar vanuit het nieuwe validatiestelsel wel gesteld zal worden, is of deze middelen doelmatig en rechtmatig zijn ingezet. Daarnaast zal, wat het toezicht op maatschappelijke impact betreft, niet meer alleen worden gekeken naar de resultaten voor de begunstigden, maar worden ook de effecten op de omgeving van de begunstigden betrokken. Daarbij dienen de maatschappelijke resultaten die een organisatie boekt, aan te sluiten bij de missie die in beginsel wordt nagestreefd.

Het raamwerk is enthousiast ontvangen door de goede doelensector: wanneer organisaties hun missie in de praktijk brengen, hun gestelde doelen realiseren en hun activiteiten de beoogde impact tot stand brengen, zal dit het vertrouwen van het publiek (de donateur) vergroten en wordt de eindbeneficiant geholpen.

Meer weten over hoe maatschappelijke impact gemeten kan worden in de filantropische sector? 

Download onze gids (Engelstalig) hier.