Sinzer Blog

Tijdens het recente debat ‘Welvaart in Kaart’ in de Tweede Kamer riep Kamerlid Marianne Thieme op om op zoek te gaan naar andere indicatoren voor beleid dan geld. “Waarom laten we ons vangen in economische cijfers, die niets zeggen over de kracht van onze gemeenschapszin?” En “waarom willen we alles meten en in geld uitdrukken, behalve dat wat het leven echt de moeite waard maakt?”, zo vroeg ze zich enigszins geërgerd af. En wellicht terecht, want beleidsmakers en politici baseren zich nog veelvuldig op de Macro Economische Verkenningen, die vaak als belangrijke leidraad worden gebruikt bij het ontwikkelen van nieuw beleid. Hoewel deze rapportages belangrijke inzichten verschaffen, zeggen ze nauwelijks iets over welvaart in de breedste zin van het woord. De benadering is met name financieel-economisch van aard. Het is dan ook van belang dat er gezocht wordt naar indicatoren die immateriële waarde centraal stellen, om die vervolgens te kunnen gebruiken bij het ontwikkelen van nieuw beleid.