Een transformatie van het zorglandschap met betere én goedkopere zorg? Gemeente Nijmegen beoogt dit te bereiken door het zorglandschap – samen met welzijns,- en zorgaanbieders, zorgverzekeraars, huisartsen en de burgers – te gaan transformeren. Hoewel deze transformatie kan plaatsvinden binnen een organisatie is gemeente Nijmegen ervan overtuigd dat de grootste slagen zijn te maken door samenwerking in de zorgketen en het daarbij betrekken van het sociale netwerk van de cliënten. Om de transformatie te bewerkstelligen moet zorgvuldig worden afgewogen waar bezuinigingen moeten worden vergezeld van investeringen om een zogenaamde “zorgzame regio” te blijven. De transformatie is een combinatie van afbouwen én opbouwen. Op welke onderdelen zet je dan meer en juist minder in?

Versterkte voorkant

Een belangrijke vorm van transformatie is het voorkomen van zware zorg en daardoor versneld kunnen afschalen van dure zorg. Dit vereist opbouw van preventie, basisinfrastructuur, toegang, toeleiding, lichte vormen van zorg en tussenvoorzieningen, waardoor relatief duurdere zorg binnen Wmo, Jeugd en beschermd wonen verminderd c.q. afgeschaald kan worden. Op de middellange termijn kunnen de besparingen op deze dure zorg dan ingezet worden om de versterkte ‘voorkant’ van de zorg te bekostigen. Hierbij gaat het niet alleen om zorg, - en welzijnsorganisaties maar ook andere stakeholders in het sociale domein.

Maatschappelijke business case

Om deze transformatie te onderbouwen heeft Sinzer voor Gemeente Nijmegen een eerste maatschappelijke Business Case (mBC) opgesteld. Een mBC maakt inzichtelijk waar in de zorgketen geïnvesteerd moet worden om bezuinigingen later in de keten op te vangen, met behoud van goede zorg. Daarnaast brengt het in kaart of en zo ja waar dit uiteindelijk zal leiden tot kostenbesparingen op de lange termijn. De focus ligt met name op de kosten en baten die betrekking hebben op Zorg & Welzijn exploitatie van de gemeente. Daarnaast komen uit een mBC effecten voor andere stakeholders, zoals andere afdelingen binnen de gemeente, de zorgketenpartners en overige stakeholders (zoals bijvoorbeeld het onderwijs of de zorgverzekeraar) naar voren.

Positief – maar ook negatieve effecten

Uit deze eerste mbC blijkt dat een transformatie van residentiële naar ambulante zorg in de Jeugd GGZ leidt tot een positieve business case. Het kost minder en leidt tot betere inbedding in het netwerk van de jeugdige, kortere opnameduur en minder terugval. Om dit te bewerkstelligen is echter wel intensivering nodig van inzet van en overdrachten naar de ketenpartners eerder in het traject. Een negatief effect is dat er meer druk komt op andere residentiële aanbieders in de regio omdat het soms nodig is een jeugdige vanuit veiligheidsoverwegingen uit de thuissituatie te plaatsen.

De mBC is samen met de gemeente en zorgketenpartners opgesteld en heeft geleid tot inzicht in hoe het behoud van de kwaliteit van zorg op een goedkopere manier georganiseerd kan worden.

Geïnteresseerd in het lezen van de mBC? Download het volledige rapport hier.